woensdag 2 november 2016

Verbindende Communicatie begint bij jezelf

Ik ben geheel wars van vage spirituele zaken, wat je wellicht bij het begrip 'zelfverbinding' zou verwachten. Voor mij is dat dan ook heel concreet. Tevens heb ik gemerkt dat dit is waar de meeste mensen naar snakken: weten wat hun beroert, weten wat ze nodig hebben en daar ook naar kunnen leven. Vormgeven aan hoe jij wil leven en daarover vervolgens helder zijn in de communicatie met anderen. Waar begin je...?
Sinds enkele jaren geef ik trainingen in Verbindende Communicatie (Nonviolent Communication). Mensen verwachten in eerste instantie dat zo'n training gaat over verbinding maken met anderen, maar dat kan je pas doen als je verbonden bent met jezelf. Zo niet, dan 'verdwijn' je in contacten en doe je allerlei dingen die niet bij je passen en die je eigenlijk niet wil. Je doet je ouders' zin, je baas' zin, je collega's' zin, maar waar heb jij eigenlijk zin in? Veel mensen hebben het afgeleerd zelf iets te willen.

In de methode van de Verbindende Communicatie gaat het om het leren spreken van 'de behoeftentaal'. Wat schuilt er achter jouw oordelen over jezelf en anderen? Wat maakt dat je over sommige zaken zo emotioneel geraakt kan zijn: boos, angstig, of verdrietig? (Of ook blij?) In de Verbindende Communicatie staan de behoeften, ofwel drijfveren, ofwel waarden, ofwel 'levensenergieën' centraal. Wie niet in verbinding leeft met wat er voor hem / haar toe doet, loopt grote kans op een depressie. Bovendien ben je voor je omgeving niet duidelijk, niet helder. Dus: het start allemaal met: wat beweegt jou?

Emoties en oordelen zijn signalen voor wat 'eronder' zit. Behoeftes waar je je niet altijd van bewust bent en soms kromme vormen aan geeft om te vervullen. Wie altijd voor een ander zorgt en zichzelf wegcijfert, heeft waarschijnlijk juist behoefte aan verbinding en is bang om alleen te zijn. Wie altijd zijn zin doordrijft en weinig overlegt, heeft behoefte aan vrijheid en autonomie en is bang dat anderen dit zullen dwarsbomen. Afstemmen met je omgeving: vragen of mensen die zorg van jou wel wensen, of dat ze akkoord zijn met jouw eigengereide manier van doen: daar begint de communicatie met de ander.

In mijn trainingen merk ik keer op keer dat mensen een enorme behoefte hebben aan bewustzijn van wat voor hun belangrijk is: de verankering in zichzelf, het innerlijk kompas. Daar is dus 'zelfverbinding' voor nodig. En dat is concreet: je oordelen en emoties gebruiken als signaal van waar het jou werkelijk om gaat; daar bewustzijn over krijgen en daar vorm aan geven. 
Wat een opluchting!
Voor trainingen en interactieve lezingen Verbindende Communicatie zie op
 mijn site

Geen opmerkingen:

Een reactie posten