zondag 22 januari 2017

Het reptielenbrein overwinnen

In mijn ideale samenleving staat zorgzaamheid centraal: voor jezelf en tegelijkertijd voor de ander. Ieder mens heeft namelijk veiligheid nodig, sociale verbinding, autonomie, zingeving en zo meer. Wat we met zijn allen nodig hebben is een nieuwe, gedeelde, moraal gebaseerd op de universele behoeften van de mens.
In mijn ideale samenleving leeft iedereen in harmonie met –en respect voor- de eigen emoties & behoeften, in harmonie met –en respect voor- de emoties & behoeften van anderen. 

Het voertuig is empathie, niet voor niets is dit in elke religie de basis, de overeenkomstige factor. Het begint bij empathisch luisteren naar onszelf en anderen. Velen hebben geen idee wat dit echt is, en ook wat het niet is. Het is in ieder geval niet: adviseren, opvoeden, of sympathiseren. Het is wel: erkennen wat er in jou leeft en wat in anderen leeft, zonder oordeel. Dat is de start: erkenning.

Sinds tien jaar houd ik mij bezig met Nonviolent Communication, in Nederland wordt het steeds vaker ‘Verbindende Communicatie’ genoemd. Ik ben er inmiddels internationaal gecertificeerd trainer in, geef trainingen, interactieve lezingen en ik publiceer erover. Ook de Sociocratie, met de Consent-besluitvormingsmethode en de Deep Democracy behoren tot mijn inspiratiebronnen. Deze hangen allemaal met elkaar samen. Hoe kunnen we de wereld voor iedereen een beter oord maken? Weg met het cynisme, want het kan!

Mensen het bewustzijn geven dat alles wat ze doen – en niet doen-  gedaan wordt om een (dikwijls onbewuste) behoefte te vervullen, dat is waar ik me in mijn trainingen mee bezighoud. Op behoefteniveau ontstaat geen strijd, want die behoeftes zijn er nu eenmaal. Op strategie-niveau ontstaat strijd: hoe mensen behoeftes vervullen. Dus kunnen we op zoek gaan naar strategieën die ieders behoeftes vervullen? Dat is de grote uitdaging, zowel thuis als in de wereldpolitiek.


Wat je hiervoor nodig hebt is wezenlijke nieuwsgierigheid naar wat er in jezelf omgaat en in anderen. Dan moet je dikwijls door een laagje angst heen. Onze primitieve driften, drijven ons dikwijls tot ‘fight-, flight-, freeze-reacties’ en die brengen ons juist niet waar we wezen willen. Alsmaar weer reflecteren op de momenten die niet gingen zoals je had gewenst helpt daarbij. 

Overigens ook: vieren van alle momenten die wel gingen zoals je wenst! Dit brengt een verrijking van ons bewustzijn en het leidt tot persoonlijke ontwikkeling. Kunnen we nu eindelijk eens die primitieve dierlijke driften overwinnen en met elkaar een menswaardige beschaving creëren?!
Elke dag weer is een uitdaging, om alle momenten dat je getriggerd wordt verantwoordelijkheid te nemen voor wat er in je leeft in goede afstemming met anderen. In het verkeer, een rij in de winkel, communicatie met collega’s, hoe je je kinderen opvoedt, wat je op social media post en hoe men daarop reageert: alsmaar weer kan je oefenen om in verbinding te zijn met jezelf en de ander, op een manier die niemand schaadt maar die iedereen verrijkt.

Mijn grote wens is dat de wijsheid van de Nonviolent Communication doordringt tot degenen op verantwoordelijke posities: politici, directeuren van grote bedrijven en van grote instellingen. Hoe mooi zou het zijn als in de politiek empathisch naar elkaar geluisterd wordt, als de onderliggende waarden helder op tafel komen en er dan pas naar oplossingen wordt gezocht, die aan ieders waarden tegemoet komen. Ik geloof erin.

In mijn ideale samenleving wordt overvloed gedeeld, vanuit het besef dat schaarste altijd tot strijd leidt en de wereld onveilig maakt. Voor ieder die wil dat de wereld een veilig oord is voor iedereen: verdiep je ten eerste in jezelf: wat doe jij dat ons nog van vrede afhoudt?





Geen opmerkingen:

Een reactie posten